นิยามของคำว่า เพื่อนสนิท

เพื่อนธรรมดาๆ คนนึง ที่ดันสนิทกันมากกว่าเพื่อนธรรมดาๆ ทั่วๆ ไป

…ซึ่งมันก็ต้องมีอะไรหลายๆอย่างที่คล้ายๆ กับเรามากกว่าเพื่อนคนอื่น
… ถึงจะมาสนิทกันได้
… บางที อาจไม่ใช่นิสัย
… บางที อาจไม่ใช่หน้าตา
… บางที อาจไม่ใช่ฐานะ
… บางที อาจไม่ใช่ระดับความรู้
… แต่มันอาจจะมีอะไรบางอย่างที่ต้องเป็น มันคนนี้เท่านั้นที่มี
… บางครั้ง
… เราก็ไม่ไป ที่ที่เราอยากไป
… เพียงเพราะว่า มันไม่ไปด้วย
… บางครั้ง
… นั่งเงียบอยู่ได้ตั้งนาน แต่แค่เห็นหน้ามัน
… น้ำตาที่กลั้นไว้แทบตาย กลับทะลักออกมาได้จนหมด
… บางครั้ง
… ถ้ามีเสียงหัวเราะของมันด้วย
… เราจะหัวเราะได้ดังกว่านี้
… บางครั้ง
… ร้อยคำปลอบใจของใครก็ไม่รู้
… ยังอุ่นใจไม่เท่ามือมันที่แค่ตบเบาๆที่หัวไหล่ บอกเป็นนัยๆว่า กรูอยู่ตรงนี้
…
…
ชอบคำๆนึงที่บอกว่า

. . . . . เ ร า ไ ม่ ไ ด้ เ ป็ น แ ค่ เ พื่ อ น . .

. . . แ ต่ เ ร า เ ป็ น ตั้ ง เ พื่ อ น ต่ า ง ห า ก . .

…เพราะเพื่อนมีความสำคัญมากๆ

… มากจนบางคนแยกไม่ออก เอาไปเปรียบเทียบกะแฟน ว่าอะไรสำคัญกว่ากัน
… ทั้งๆที่มันคนละเรื่องกันเลย
… แต่เมื่อเวลาที่เราอยู่ในห้วงของความรัก
… เพื่อน …จะกลายเป็นส่วนเกินของโลกส่วนตัวเราทันที
… ไอ่เพื่อนสนิทผม มันคงจะชินแล้ว
… ที่เวลาผมมีรักทีไร ผมก็จะห่างๆมันไปทุกที
… เวลาที่จะกลับมานึกถึงมันได้อีกที
… ก็ตอนอกหักนู่นแหละ
… ก็เคยคิดเหมือนกันนะ
… ถ้าเราเป็นมัน จะรู้สึกยังไง
… คงจะประมาณว่า
… “แม่ง … พอมีแฟนก็ลืมเพื่อน”
… นี่ กะกรูไม่เคยช่วยห่ าไรเลย ทีกะแฟนแมร่งแทบถวายหัว”
… “ต้องเลิกกะแฟนก่อนถึงจะจำเบอร์โทรกรูได้ใช่ไหม สราดดด”
… คิดๆดูแล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
… เพราะเวลาที่กำลังมีความสุขในห้วงของความรัก
… ก็แทบไม่ได้จะไปเที่ยวไหนกับมันเลย
…นานๆถึงจะได้คุยกันที
… แต่พอผิดหวัง พอเจ็บตัวขึ้นมา
… นาทีนั้นอยากกดโทรศัพท์ไปหามันก่อน
… อยากให้มันรับโทรศัพท์ก่อน
… ซึ่งบางทีมันนอนไปแล้วผมก็จะไล่มันกลับไปนอน
… ไม่ต้องตื่นขึ้นมาฟังเรื่องราวใดๆทั้งนั้น
… ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แค่มันรับโทรศัพท์ ก็พอแล้ว
… แบบนี้ละมั้งที่เค้าว่า
… ‘เพื่อน คือคนที่สามารถนั่งอยู่ด้วยกันโดยไม่พูดอะไรสักคำ’
… ‘แต่ลุกจากกันไปได้เหมือนคุยกันไปนับล้านคำ’
… ‘เพื่อน’
… ‘คือคนที่เมื่อเราสุข เราไม่เห็นมันอยู่ในสายตา’