ยุ่ง วิธี สานรัก หัวใจ

ยุ่งทั้งคู่ทำไงดี! 5 วิธี แบ่งเวลามาสานรัก จะยุ่งแค่ไหนแต่ หัวใจเราตรงกัน

Home / ความรัก ความสัมพันธ์ / ยุ่งทั้งคู่ทำไงดี! 5 วิธี แบ่งเวลามาสานรัก จะยุ่งแค่ไหนแต่ หัวใจเราตรงกัน

เมื่อเราโตขึ้น ภาระและความรับผิดชอบของเราก็มากขึ้นตาม ฉะนั้นเวลามีความรักมันก็จะไม่ใช่ความรักแบบเด็กๆ ที่ต้องตัวติดกันเป็นปลาท่องโก๋อยู่ตลอดเวลา แต่มันเป็นความรู้สึกที่เราห่วงใย และเข้าใจอีกฝ่ายเสมอมากกว่า แต่บางครั้งภาระและหน้าที่ที่เราได้รับนั้นมันก็มีผลกระทบต่อความสัมพันธ์อย่างมาก แล้วอย่างนั้นจะทำยังไงล่ะที่จะทำให้ความรักยังหวานในขณะที่ไม่ค่อยมีเวลาให้กัน? วันนี้ Campus-Star จะพาคุณไปดู ยุ่งทั้งคู่ทำไงดี! 5 วิธี แบ่งเวลามาสานรัก จะยุ่งแค่ไหนแต่ หัวใจเราตรงกัน!! ต้องทำยังไงบ้างนะ ไปดูกันเลยดีกว่า

วิธีแบ่งเวลามาสานรักได้…

1. นัดเดทล่วงหน้าและห้ามเลื่อน

ถึงจะยุ่งมือพันขนาดไหนมันก็ต้องมีวันว่างบ้างแหละน่า ถ้าว่างวันไหนคุณก็ไปตกลงกับเบบี๋ของคุณให้เรียบร้อยเอาให้ชัวร์ๆ ว่าได้เที่ยว ได้ใช้เวลาด้วยกันแน่ๆ แล้วนัดครั้งนี้มันก็ต้องเป็นนัดที่ห้ามเลื่อน ห้ามเบี้ยวด้วย อย่าลืมว่าพวกคุณไม่ค่อยมีเวลาได้เจอกัน แค่ไม่เบี้ยวนัดกับแฟนนี่มันไม่น่ายากนะ

2. รับโทรศัพท์

ไม่ได้ยากเลยจริงๆ นะ แค่อีกฝ่ายโทรมาคุณก็รับแค่นั้นเอง แต่ถึงแม้ว่าคุณจะไม่ว่าง ก็บอกเขาไปก็ได้ว่า เดี๋ยวโทรกลับ ไม่งั้นก็บอกว่า เดี๋ยวอีกแป๊ปค่อยโทรมาก็ได้ อย่าทำให้เรื่องที่ไม่ได้คุยกันมันกลายเป็นความเคยชิน เชื่อเถอะมันไม่ดีหรอก

3. ให้เขาอยู่ในชีวิตประจำวันของคุณ

ทุกๆ เรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตคุณ มันก็จะต้องมีเขาคนสำคัญอยู่ในนั้นเสมอ ไม่ว่าคุณจะทำอะไร หรือเขาจะทำอะไร พวกคุณก็ต้องรู้ความเคลื่อนไหวของกันและกันเสมอ เหมือนกับอยู่ใกล้ๆ กันอะไรแบบนั้นแหละ

4. จำได้ทุกรายละเอียด

วันเกิด วันครบรอบ วันที่เจอกันครั้งแรก ได้โปรดเถอะอย่าเห็นว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องเล็กน้อยเลย รู้มั้ยว่า รายละเอียดเล็กๆ พวกนี้แหละเป็นตัวเชื่อมความรักได้ดีนักแล เพราะงั้นถ้าอยากให้รักยังหวานช่ำเหมือนเดิมก็อย่าลืมวันสำคัญเหล่านี้ซะล่ะ

5. เสียสละ

ข้อนี้สำคัญมากนะ ถ้าคุณมั่นใจว่า เขาสำคัญกับคุณจริง คุณก็ต้องให้เขามาก่อนเสมอ ถึงแม้ว่าตอนนั้นคุณจะยุ่งยังไง แต่เพียงแค่เขาเอ่ยปากแค่คำเดียวคุณก็พร้อมที่จะไปยืนอยู่ข้างๆ เขา แบบนั้นแหละที่เขาเรียกว่าคนรักกัน ว่าแต่คุณพร้อมที่จะเสียสละรึปล่าวล่ะ?

ที่มา http://www.hercampus.com