รักอย่างไร ให้รักอย่างไม่เป็นทุกข์ – ห้องนั่งเล่นของความรัก

เมื่อไหร่ก็ตามที่เรารู้สึกรักใครสักคนก็จงสร้างห้องที่น่าอยู่อย่างนั้นคืนกลับไปสักห้อง…”ความรัก”เป็นเหมือนห้อง ๆ หนึ่งของชีวิตเป็นห้องที่กว้างขวาง…น่าอยู่…มีพื้นที่มากพอที่จะให้เราอะไรก็ได้เป็นอะไรก็ได้แข็งแรงพอที่จะรองรับความเป็นตัวตนที่แท้จริงของเรา

รักอย่างไร ให้รักอย่างไม่เป็นทุกข์

เป็นห้องนั่งเล่น
ที่มีมุมสบาย ๆ ให้เราได้นั่งเหยียดเท้า
เอนหลังอ่านหนังสือเล่มโปรด
ขณะที่กลิ่นกาแฟหอม ๆ อวลอุ่นท่ามกลางเสียงเพลงไพเราะ

เมื่อใครสักคนรักเรา เขาก็จะสร้างห้อง ๆ นี้ให้เรา
เป็นห้องที่ถูกสร้างขึ้นมาด้วยความเข้าใจและยอมรับ
เพื่อจะให้เป็นที่ที่เราอยู่ได้อย่างสบายที่สุด
ผ่อนคลายที่สุด

เมื่อไหร่ก็ตามที่เรารู้สึกรักใครสักคน
ก็จงสร้างห้องที่น่าอยู่อย่างนั้น
คืนกลับไปสักห้อง…
เพื่อให้ทั้งสองคนได้พักผ่อน
อยู่ในห้องของความรักอย่างสุขใจ

“ปล่อย”

การต้องใช้วันคืนร่วมกับใครสักคนนั้น
อาจทำให้มีเรื่องต้องกระทบกระทั่งกันได้ง่าย

มีหลายครั้งที่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ
ไม่ได้เป็นอย่างที่เราอยากให้เป็น
ส่งผลให้เราไม่พอใจ และรู้สึกไม่ดี
กับอะไรต่างๆ รอบข้างอย่างไม่รู้ตัว

“อะไรบางอย่าง…ที่แตกต่างไปจากเดิม”

คนที่ใกล้ชิดกันมากมักไม่ทัน สั ง เ ก ต
ความผิดปกติที่เกิดขึ้นในความรู้สึกของกันและกัน

หลายๆ ครั้งที่เราเผลอทำให้ ใ ค ร บ า ง ค น
เกิดความน้อยใจแล่นเป็นริ้วๆขึ้นไป ที่ ด ว ง ต า

และหลายๆ ครั้งที่มีน้ำใสๆของใครบางคน
เอ่อล้นอยู่ที่ดวงตา
แต่เราไม่ทันสังเกตว่ามีอะไรบางอย่างที่ไม่เหมือนเดิม

“ความลับ”

ความลับ…เป็นเรื่องอันตรายสำหรับความรัก
เพราะความรักคือความไว้ใจกัน รับรู้ รับฟัง
และเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน

หากมีสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ต้องปิดบังกัน
แล้วหากวันหนึ่งสิ่งที่ปิดบังไม่อาจปิดบังได้อีกต่อไปได้
ความลับก็จะไม่เป็นความลับอีกต่อไป

บางครั้ง . . . ในความเป็นคนรัก

ก็ไม่ได้ต้องการจะรู้อะไรมากมาย
เพียงแต่…อยากได้รับความไว้วางใจ
ได้รับรู้ รับฟัง คำบอกเล่าต่างๆ

ทั้งๆที่ การได้รู้ หรือไม่รู้ ไม่ใช่เรื่องสำคัญเลย
แต่การได้รับฟังเรื่องต่างๆ ทั้งเรื่องดีและไม่ดี
ที่หมายถึงการให้เกียรติกันนั่นต่างหาก…ที่สำคัญ

“หน้าที่”

เพราะคำว่ารักที่ใครสักคนจะยกมาเอ่ยอ้างนั้น
ไม่อาจให้ความอบอุ่นใจได้มากพอเท่ากับการดูแลเอาใจใส่
หลายคนทุ่มเทให้กับหน้าที่การงานจนหลงลืมความรักไป

หน้าที่การงานเป็นปัจจัยที่สำคัญในชีวิตก็จริง

แต่อาจไม่ใช่สิ่งที่ สำคัญที่สุด

…ให้เวลากับตัวเองเพื่อจัดสรรเวลาให้ดี

ให้ชีวิตมีเวลาเพียงพอใช้จ่าย
ให้งานไปได้ด้วยดีและให้ความรักไปได้ด้วยดีเช่นกัน

“กล้า”

การคบหากับใครสักคนอย่าง่จริงจังนั้น
เราต้องไม่ลืมว่า..
คนๆนั้นคือคนที่เราจะต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตลอดไป
อย่าให้ต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอดทนขนาดนั้นเลยดีไหม

กล้าที่จะพูดในแง่ดีในแง่เสีย
เพื่อที่อีกฝ่ายจะได้รับรู้และปรับตัวเข้าหากัน
เพื่อถนอมรักไว้ให้อยู่ด้วยกันนานๆ

ความรัก

เป็นเรื่องใหญ่เกินกว่าที่จะถูกบั่นทอน
ด้วยเรื่องเล็กๆน้อยๆ
แค่คนสองคนไม่ได้คุยกัน

ที่มา Fwd Mail

บทความแนะนำ

ข่าวที่เกี่ยวข้อง